Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4669 Esas 2019/1650 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4669
Karar No: 2019/1650
Karar Tarihi: 19.02.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4669 Esas 2019/1650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum olduğunu ve bu suçun cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1. maddesi gereği düzenlendiğini belirtmiştir. Ancak, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar olan sürede dava zamanaşımına uğradığı için sanık hakkında açılan dava düşmüştür. Kararda, mahkeme sanığın suçlu olduğunu ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir bozma kararı vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1. maddesi: Resmi belgede sahtecilik suçunun cezasını düzenler.
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun yürürlüğe giriş tarihini ve uygulama şeklini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri: Resmi belgede sahtecilik suçunun zamanaşımını düzenler.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun bazı maddelerinde yapılan değişiklikleri belirler.
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi: Bozma kararlarının uygulanmasını düzenler.
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi: Dava zamanaşımının uygulanmasını düzenler.

11. Ceza Dairesi 2018/4669 E. , 2019/1650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 30/09/2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafi ile katılanlar vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 19/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.