Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/780 Esas 2019/2878 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/780
Karar No: 2019/2878
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/780 Esas 2019/2878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından 3 yıl, 1 yıl ve 1 yıl hapis cezalarıyla cezalandırıldı. Karar Yargıtay tarafından onaylandıktan sonra infaz sırasında, mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı gerekçesiyle hükümlü yeniden değerlendirme talebinde bulundu ancak reddedildi. Daha sonra yapılan itiraz üzerine, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarının suç tarihi itibarıyla uzlaşmaya tabi olduğu gerekçesiyle hükümlü lehine karar çıkartıldı. Bunun üzerine Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma talebinde bulundu. Yapılan incelemede, mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alınmadığı ve uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirtildi. Bu nedenle, hükümlünün yeniden değerlendirme talebi reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle: Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 116/1, 151/1, 5237 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/780 E. , 2019/2878 K.

"İçtihat Metni"

KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 116/1, ve 151/1. maddeleri gereğince 3 yıl hapis, 1 yıl hapis ve 1 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/03/2012 tarihli ve 2012/198 esas, 2012/211 sayılı kararının, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 08/07/2014 tarihli ve 2013/29843 esas, 2014/19363 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip infazı sırasında, hükümlünün 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik sonucu infaza konu ilâmdaki mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hukukî durumunun yeniden değerlendirilmesi talebinin reddine ilişkin İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2016 tarihli ve 2012/198 esas, 2012/211 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarını suç tarihi itibarıyla uzlaşmaya tabi olduğundan bahisle anılan ek kararın kaldırılmasına dair İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2018 tarihli ve 2018/178 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 16/01/2019 gün ve 94660652-105-16-14552-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 28.01.2019 gün ve 2019-7452 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, atılı suçların işlendiği 03/03/2007 tarihi itibarıyla, 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasında “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresinin bulunduğu ve 5237 sayılı Kanun’un 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun aynı Kanun’un 168. maddesine göre “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” kapsamında olduğundan uzlaşma hükümlerine tâbi olamayacağı, 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasındaki “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile yürürlükten kaldırıldığı ancak, “Uzlaşma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz” şeklindeki hükmün yürürlükte olması nedeniyle, 03/03/2007 tarihinde işlenmiş olsa bile uzlaşma kapsamına girmeyen konut dokunulmazlığını ihlal etme ve hırsızlık suçuyla birlikte işlenmiş mala zarar verme suçu için dahi uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01.03.2012 tarih, 2012/198 esas ve 2012/211 karar sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin 08.07.2014 tarih, 2013/29843 esas ve 2014/19363 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, sanık hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 27/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.