Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1638 Esas 2019/2592 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1638
Karar No: 2019/2592
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1638 Esas 2019/2592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkündür ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın kamu kurumu niteliğindeki Belediye Başkanlığı binasına girerek müştekinin çalıştığı masasında duran telefonu çalması şeklindeki eylemi ile TCK'nun 142/1-a ve 142/2-h maddelerini ihlal ettiği nazara alındığında, sanığın suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK'nun 142. maddenin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması gerektiği halde, aynı Yasa'nın 142/1-a maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekmektedir. Bu nedenlerle, hüküm BOZULMAKTA, sanığın kazanılmış hakları gözetilmektedir. Kanun maddeleri: TCK'nun 142/1-a, 142/2-h maddeleri ve 53. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/1638 E. , 2019/2592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28.02.2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı kararında da belirttiği üzere; sanığın kamu kurumu niteliğindeki Belediye Başkanlığı binasına girerek müştekinin çalıştığı masasında duran telefonu çalması şeklindeki eylemi ile TCK"nun 142/1-a ve 142/2-h maddelerini ihlal ettiği nazara alındığında, sanığın suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK"nun 142. maddenin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması gerektiği halde, aynı Yasa"nın 142/1-a maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.