Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8798 Esas 2019/1823 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8798
Karar No: 2019/1823
Karar Tarihi: 31.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8798 Esas 2019/1823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir kişinin bıçak darbeleri sonucu yaralanmasına sebep olması suçundan Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hüküm verilmiş, ancak karar temyiz edilmiştir. Temyiz sürecinde mahkemenin eksik ve yetersiz rapora dayanarak hüküm kurduğu, yazılı kararda suç tarihinin yanlış gösterildiği, Anayasa Mahkemesi kararının yürürlüğe girmesi sonrası sanığın hak yoksunlukları yönünden yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve iddianamede belirtilmeyen bir kanun maddesinin uygulanması nedeniyle sanığın ek savunma hakkının tanınmadığı belirtilmiştir. Bu sebeplerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 87/1-son maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/8798 E. , 2019/1823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın eylemi neticesinde mağdurda birden fazla bıçak darbesi nedeniyle yaralanma meydana gelmiş olmasına rağmen, hükme esas alınan İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğünün raporunda, mağdurdaki yaralanmaların kaç adedinin hayati tehlikeye neden olduğunun belirtilmediği anlaşılmakla, mağdurun geçici ve kesin raporları ile tüm tedavi evrakları Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kuruluna gönderilerek, mağdurdaki her bir yaranın niteliği ve yaraların ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olup olmadığı hususlarında ayrıntılı rapor alınarak sonucuna göre suç vasfının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz rapora dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Dosya içerisinde bulunan tutanaklar ile mağdurun olay sonrası düzenlenen genel adli raporuna göre suç tarihinin 20.03.2015 olduğunun anlaşılması karşısında gerekçeli karar başlığında 25.03.2015 olarak gösterilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
4) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.