Esas No: 2021/7092
Karar No: 2022/6078
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7092 Esas 2022/6078 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan cezalandırılmasıyla ilgili olarak verilen hükümden dolayı temyiz taleplerini inceledi. İlk olarak, nakil araçlarının iadesine yönelik kararın düzeltilerek onanmasına karar verildi. İkinci olarak, sanığın mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyiz talepleri kabul edildi. Suç tarihinde yürürlükte olan ve sonradan yürürlüğe giren kanun maddeleri karşılaştırılarak, sanığın cezasının yeniden belirlenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, kaçak eşyaların müsaderesine karar verilmesi ve adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilebileceği konusunda ihtar verilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/11, 3/22, 5/2, 13/1 maddeleri, 6455 sayılı Kanun, 6545 sayılı Kanun ve 7242 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nun 7 ve 53 maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nun 321 ve 322 maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına, iade
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan vekilinin nakil araçlarının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Müsadere koşullarının oluşmadığı anlaşılan dava konusu çekici ve römorkun sonradan eklenen bölmesinin sökülmek suretiyle sahibine iadesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca,
Hüküm fıkrasından nakil aracının iadesine ilişkin kısımda yer alan "araç sahibine iadesine," ibaresinin çıkartılarak yerine gelmek üzere "nakil araçlarının, ... plakalı römorkun sonradan eklenen deposunun masrafı sanıktan alınarak sökülmek suretiyle, sahibine iadesine," ibaresinin yazılması ve sair kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Katılan vekilinin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1) Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
4) TCK'nun 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken; adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.