Esas No: 2021/10680
Karar No: 2022/6174
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10680 Esas 2022/6174 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, yerel mahkeme tarafından kararın veriliş şekli ve suç tarihi ile ele geçirilen eşyanın niteliği göz önünde bulundurulmadan karar verilmiştir. Bu nedenle, temyiz başvurusu sonrasında yapılan incelemede, suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin değişik yasal düzenlemeler kapsamında kaldığı belirtilmiştir. Bu düzenlemeler arasında, suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa, 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa, ve 7242 sayılı Yasa'nın yer aldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, temel cezanın belirlenmesinden sonra, ilgili yasaların uygulama koşullarının somut olaya uygulanarak belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu çerçevede, yerel mahkeme hükmünün bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi
- 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa'nın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları
- 7242 say
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5 madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra, 3/10.madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
