Cinsel taciz sanık - kasten yaralama sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/99 Esas 2021/3679 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/99
Karar No: 2021/3679
Karar Tarihi: 26.05.2021

Cinsel taciz sanık - kasten yaralama sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/99 Esas 2021/3679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, cinsel taciz suçundan mahkum edilirken, kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanması geri bırakıldı. Ancak kasten yaralama suçuna dair karara yapılan itirazın temyiz edilemeyeceği ve bu nedenle hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın temyiz istemi reddedildi. Cinsel taciz suçunun üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiği ve hüküm kurulduktan sonra 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesi uyarınca basit yargılama usulüne dair kanuni düzenleme yapıldığı belirtildi. Ancak Anayasa Mahkemesinin kararıyla, bu düzenlemenin kovuşturma evresine geçilmiş ibaresi Anayasaya aykırı bulunarak iptal edildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı ve hüküm BOZULDU. Kararda, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi, 264. maddesi, 251. maddesi, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı gibi kanun ve kararlar yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2017/99 E. , 2021/3679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (sanık ...), kasten yaralama (sanık ...)
HÜKÜM : Sanık ..."ın atılı suçtan mahkumiyeti ile sanık ... hakkında müsnet suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve aynı Kanunun 264. maddesine göre bu karara yönelik temyiz istemi itiraz kabul edilip, esasen bu hususta mahallinde merciince karar verildiği anlaşıldığından, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.