Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4715 Esas 2022/3717 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2 TCK’nın 53/1-2-3, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
04.05.2016 tarihli ilk derece mahkemesi gerekçeli karar tutanağının 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde, UYAP'ta yapılan kontrolde gerekçeli karar tutanağının ... sicil nolu hakim tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
TCK'nın tanımlar başlıklı 6/1. fıkrasının "g" bendi uyarınca yayın deyiminden elektronik kitle iletişim aracıyla yapılan yayınların da anlaşılacağı belirtilmiş olup, somut olayda internet ortamında sanığın kendisine ait Facebook sayfasında propaganda eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmakla, uygulama yapılırken 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesinin ikinci cümlesi uyarınca temel cezada yarı oranında arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında sosyal medya hesabı üzerinden birden fazla paylaşımda bulunarak terör örgütünün propagandasını yapma suçunu işlediğinin iddia ve kabul edilmiş olmasına karşılık, sanık hakkında TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini
sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Hükmün gerekçe kısmında uygulanacak Kanun hükmü olarak 3713 sayılı Kanun'un 7/2 maddesi yerine 8/2 maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı, bu sebeplerden dolayı hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hükmün 1. maddesinin b. fıkrasının ilk paragrafının hükümden çıkarılması, gerekçe kısmında "3713 sayılı Kanunun 8/2" ibaresi çıkarılıp yerine "3713 sayılı Kanunun 7/2 maddesi" yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.