Esas No: 2021/7093
Karar No: 2022/6095
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7093 Esas 2022/6095 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın elindeki poşetteki kaçak sigaralar nedeniyle, Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan davanın sonucunda hükümlüğüne karar verildiği ancak temyiz sonucu bozulduğu anlatılıyor. Mahkeme kararında, sanığın savunmasında sigaraları kişisel kullanım için bulundurduğunu iddia ettiği ancak ticari amaçla bulundurduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı için beraat kararı verilmesi gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, suç tarihinde yürürlükte olan ve sonrasında yapılan yasal değişikliklerle ilgili detaylı açıklamalar yapılıyor. Hükümlüye uygulanacak ceza miktarı ve müsadere yapılacak eşyanın değerinin hesaplanması konularında yasal düzenlemeler bulunduğu belirtiliyor. Kararda ayrıca, kanunların incelenmesi amacıyla Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. Maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiği hatırlatılıyor. Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın ilgili maddelerinin yanı sıra, sonrasında yapılan yasal düzenlemelerin somut olaya uygulanarak belirleneceği ve hukuki durumunun tayin ve takdirinin yerel mahkemeye ait olduğu vurgulanıyor. Kararda, sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken ilgili kanun maddesi gösterilmediği için kanuna aykırı işlem yapıldığına dikkat çekiliyor. Yukarıda bahsedilen kanun maddeleri, 5607 sayılı Yasa'nın 3/5, 3/10, 3/18, 3
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Olay tutanağına göre; sanığın elindeki poşette 80 paket gümrük kaçağı sigara ele geçmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın kovuşturma aşamasında alınan savunmasında sigaraları içmek için bulundurduğunu beyan ettiği ve kaçak sigaraların miktar itibariyle kişisel kullanım sınırlarında olduğu anlaşılmakla; sanığın savunmasının aksine ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)Kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
