Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 4, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ..."nın olayın meydana geldiği mermer ocağını işleten .... Mermer Sanayi Ticaret ve Limited Şirketinin müdürü oldukları, sanık ..."ın ise fiilen şantiye şefi olarak çalıştığı, ölenin sayalama makinesini kurduktan sonra kesim şeklini kontrol etmek için mermer blokların üzerine çıkmak istediği sırada mermer bloğun çürük yerinden koparak ölene çarptığı, çarpmanın etkisi ile ölenin yere düşen mermer bloğun üzerine düşmesi sonucunda öldüğü olayda, mermer ocağında teknik nezaretçi tarafından 2008 yılından olay tarihine kadar yapılan denetimlerde "Sayalamada kesilen kapak taşlarının bir çivi vasıtası ile düşürülmesi, kesilen kapak taşlarının serbest olarak düşmesinin engellenmesi ve askıda kalan kapak taşlarının hemen düşürülmesi, basamak yükseklikleri (mermer ocağındaki işletme kademeleri) güvenlik açısından yeterli seviyelere indirilmesi, işçilerin talimatlara uymalarının sağlanması" konusunda tespit edilen eksiklik ve aksaklıklar belirtilerek gerekli uyarılar yapılmasına karşın işverenlerce gerekli güvenlik önlemleri alınmadan faaliyetlere devam edildiği, işçilere iş sağlığı ve güvenliği eğitimi vermeyip, yaptıkları işlerle ilgili iş ve çalışma talimatı hazırlamadıklarından dolayı meydana gelen olayda sanıklar hakkında bilinçli taksirin koşulları oluşmasına rağmen TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... ve ... müdafinin, eksik incelemeye, ölenin asli kusurlu olduğuna, sanık ... müdafinin ise, sanığın şantiye şefi olmadığına, kusuru bulunmadığına ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında tayin edilen hapis cezasından çevrilen adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun CMUK"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün gün para cezasına çevirmeye ilişkin 4. fıkrasında "hükmolunan hapis cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere "910 gün adli para cezasına çevrilmesine, aynı Kanunun 52/2. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/05/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.