Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21305 Esas 2014/12605 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21305
Karar No: 2014/12605
Karar Tarihi: 22.05.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21305 Esas 2014/12605 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkum olduğu 12. Ceza Dairesi kararında, sanığın seyir halindeki aracıyla kendisine yol vermeyen aracı sollamak isterken ölen bir yayaya çarptığı olay ele alınmıştır. Mahkeme sanığın tali kusurlu olduğunu kabul etmiş olsa da, sanığın kusur oranının yarısı olduğu sonucuna varmıştır. Sanığın temyiz itirazları üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu, taksirli suçlar açısından TCK'nın 61/1. maddesinde yer alan bazı bendlerin gözetilmemesinin kanuna aykırı olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle hüküm, sanığa verilen temel cezanın diğer gerekçelerle yeterli olduğu düşünülerek düzeltilmiş ve onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1-3, 61/1-(f), 61/1-(g), 61/1-(b).

12. Ceza Dairesi 2013/21305 E. , 2014/12605 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, 12 m genişliğindeki tek yönlü yolda gündüz vakti seyri sırasında kendisine yol vermeyen plakası tespit edilmeyen aracı geçmek için sola manevra yaptığı sırada sağından yola girip geçişini tamamlamak üzere olan ölen yayaya çarptığı olayda sanığın tali kusurlu olmasına karşın mahkemece 4/8 oranında kusurlu olduğu kabul edilmiş ise de sonuç ceza isabetli olduğundan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine gerektiğine ilişkin temyiz itirazının reddine ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"", (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" ve (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yeterli görülmekle, hüküm fıkrasının birinci paragrafından “suçun işlenmesinde kullanılan araç”, “sanıkların kastının yoğunluğu güttüğü amaç” ibarelerinin çıkartılıp diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.