Nitelikli mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/3052 Esas 2019/3899 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3052
Karar No: 2019/3899
Karar Tarihi: 19.03.2019

Nitelikli mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/3052 Esas 2019/3899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, suç tarihindeki akıl sağlığı hakkında rapor alınarak cezai ehliyeti konusunda karar verilmediği, tehdit suçu için TCK 106/1.1. cümle yerine TCK 106/1 son cümlesi gereğince cezalandırılması gerektiği, suçların birden fazla müştekiye karşı işlendiği için hükümle ilgili cezanın zincirleme suç hükümlerine göre arttırılması gerektiği, hakaret suçu sırasında aleniyet unsuru gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenememesi ve tekerrüre esas alınan cezanın yanlış yazılması nedeniyle sanığın temyiz itirazı yerinde görülmüştür. Kararda, 5320 sayılı yasaya aykırı olarak mahkemece yazılan hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- TCK 32. madde
- 5271 sayılı Yasanın 150/2. maddesi
- TCK 106/1.1. cümle ve son cümle
- TCK 43/2. madde
- TCK 125/4. madde
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK.nun 321 ve 326/son maddeleri.

8. Ceza Dairesi 2017/3052 E. , 2019/3899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanığın yargılama aşamasındaki savunması, dosya içeriğinde mevcut Erzurum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/79 esas sayılı dosyasında bulunan Erzurum Bölge Eğitim Araştırma Hastanesinin 27.12.2011 tarihli doktor raporunda, suç tarihi itibariyle kamu malına zarar verme suçu açısından TCK.nun 32. maddesi kapsamında değerlendirilmesinin uygun olacağı belirtildiğinden, sanığın suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğini ortadan kaldıran veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmasına yol açan bir akıl hastalığı ve yüklenen suç yönünden cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı konusunda ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden ya da Adli Tıp Kurumu"ndan rapor alınarak sonucuna göre, 5271 sayılı Yasanın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafii de atanmak suretiyle hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a- Sanığın ""çıkınca sizlerle görüşürüm"" şeklindeki sözlerin sair bir kötülük edeceğinden bahisle tehdit niteliğinde olduğu ve TCK 106/1.1. cümle yerine TCK 106/1...son cümlesi gereğince cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Tehdit ve hakaret suçlarının tek fiille birden fazla müştekiye karşı işlendiğinin anlaşılması karşısında hükmolunan cezanın TCK.nun 43/2. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerine göre arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c- Hakaret eyleminin mola sırasında gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, yerin özellikleri katılan ve müştekilerden sorulduktan sonra aleniyet unsuru gerçekleşip gerçekleşmediği belirlendikten sonra TCK.nun 125/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
d- Tekerrüre esas alınan ilamda hükmolunan cezanın 2 yıl yerine 1 yıl 2 ay olarak gösterilmesi
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 19.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.