İmar kirliliğine neden olma - 2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10844 Esas 2014/12566 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10844
Karar No: 2014/12566
Karar Tarihi: 22.05.2014

İmar kirliliğine neden olma - 2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10844 Esas 2014/12566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karar, bir kişinin imar kirliliğine neden olması ve 2863 sayılı Kanuna aykırı davranması suçundan mahkum olmasıyla sonuçlanmıştır. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 184/1, 62/1 ve 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı vermiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı bu karara itiraz etmiştir, ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun konuyu incelemesi gerektiği sonucuna varılmıştır. 02.07.2012 tarihli 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine eklenen (2) ve (3). fıkra hükümleri de kararda yer almaktadır.
Kanun Maddelerinin Açıklamaları:
- 5237 sayılı TCK'nın 184/1 maddesi: \"Kim, imar kirliliğine yol açacak veya imar amacına aykırı kullanımda bulunacak şekilde arazi düzenlemesi veya yapılaşma yaparsa, bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 62/1 maddesi: \"Bir kamu görevlisinin, görevinin doğurduğu yetki veya nüfuzunu suç işlemek amacıyla kötüye kullanarak veya kendi veya başkası yararına kullanarak yaptığı eylem nedeniyle, altı aydan beş yıla kadar hapis cezası verilir.\"
- 5237 sayılı TCK'nın

12. Ceza Dairesi 2014/10844 E. , 2014/12566 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İmar kirliliğine neden olma, 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 184/1, 62/1, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dairemizce verilen 05/02/2014 gün ve 2013/397-2014/2722 sayılı Karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmekle,
02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen (2) ve (3). fıkra hükümleri uyarınca itiraz konusu değerlendirilip, önceki kararda değişiklik yapılmasını gerektiren herhangi bir nedenin bulunmadığı, konunun Yargıtay Ceza Genel Kurulunca sonuca bağlanmasının daha uygun olacağı anlaşıldığından dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.