Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20605 Esas 2014/12562 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20605
Karar No: 2014/12562
Karar Tarihi: 22.05.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20605 Esas 2014/12562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkum edildiği belirtilen mahkeme kararında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun taksirli suçlar açısından TCK'nin 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan \"kasta dayalı kusurunun ağırlığı\" (g) bendinde yer alan \"amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesinin isabetsiz olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle kararın, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunmaktadır. Bu kapsamda, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan diğer hususların aynen bırakılması ve sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı ve sanığın güttüğü saik ve amaç ibaresinin çıkartılmasıyla kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise şu maddeler gösterilmiştir: TCK 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4

12. Ceza Dairesi 2013/20605 E. , 2014/12562 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK."nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, paraya çevirme ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kasta dayalı kusurunun ağırlığı" (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafından “sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı ve sanığın güttüğü saik ve amaç” ibaresinin çıkartılması, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.