Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/10458 Esas 2015/10748 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı idarenin yol şube müdürlüğü emrinde iş makinası operatörü olarak çalıştığını, 2007 yılında iş programının yoğun olması sebebi ile haftaiçi mesai saatleri dışında Cumartesi ve Pazar günleri de çalıştığını, fazla mesai alacağının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplantı deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, puantaj kayıtlarında görülen altmış ve kırk saat işçilerin yapabileceği vize kapsamında azami ve genel üst sınırdır. Bu rakamlar işçinin fiilen çalıştığı süreyi göstermez, zaten şahit beyanları da hafta sonu fazla mesai ücretlerinin ödendiğini belirtmektedir. Dosya kapsamından hafta içinde yapıldığı şahitlerce belirtilen günlük oniki saat çalışmadan birbuçuk saat ara dinlenme düşüldüğünde günlük onbuçuk saat, haftaiçi beş gün toplamda elliikibuçuk saat çalışma olduğu, buna göre haftalık yedibuçuk saat fazla mesai yapıldığı anlaşılmaktadır. Fazla mesai alacağının buna göre belirlenmesi, hafta içinde yapılan ödeme varsa mahsup edilmesi ve ayrıca söz konusu alacak puantajlarda hangi saatler arasında çalışıldığı belirtilmediğinden, şahit beyanına dayalı olarak hesaplandığından takdiri indirim yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 19.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.