MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 22/02/2017 tarih ve 2014/1498-2017/102 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalıya gümrük müşavirliği hizmeti verdiğini, tarafların toplam 4 adet sözleşme imzaladıklarını, sözleşmelerin konusunun genel ve özel antrepolarının stok kayıtlarının ve eşya giriş çıkış kayıtlarının tespiti olduğunu, sözleşmelerde ücretin peşin ödeneceğinin kararlaştırılmasına rağmen peşin ödeme yapılmadığını, müvekkilinin işlerin aksamaması için kısmî ödemeye rağmen işe devam ettiğini ileri sürerek, davacının verdiği hizmete karşılık ödenmeyen bakiye alacağı olan 94.085,00 TL"nin ticari faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, taraflar arasındaki ticari ilişkinin sadece 4 adet sözleşme ile sınırlı olmadığını, davacının teslim ettiği ev ve ofis mobilyalarının 2001 yılı Eylül ayından itibaren aylık 1.000,00 TL karşılığında depoda muhafaza edildiğini, davacıya Haziran-Temmuz 2010 tarihinde yemekli yat gezisi ve eğlence hizmeti verildiğini, ayrıca davacıya 75 kez ve her birinde 500 TL bedelle araç tahsis edildiğini, tüm bu hizmetler nedeniyle 01/09/2010 tarihli 175.017,60 TL"lik fatura tanzim edildiğini, davacıya tebliğ edilen faturaya herhangi bir itirazda bulunulmadığını, davacıya değişik tarihlerde ödemeler yapıldığını, fatura bedeli ve yapılan ödemelerin toplamından takas mahsup işlemi yapıldığında davalının bakiye 103.222,60 TL alacaklı bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda , iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalının takas mahsup talebine konu ettiği depolama hizmeti, gezi, yemek ve eğlence ve araç tahsisi hizmetlerinin verildiğinin davalı tarafça ispatı gerekmekte olup, buna dair davacının eşyalarının Alparslan Gezgin"e teslim edildiğine dair teslim tesellüm tutanağından başka herhangi bir delil ibraz edilemediği, eşyaları teslim aldığı iddia edilen Alparslan Gezgin eşyaları davacı adına davacının talimatı ile davalının deposundan teslim alıp, yine deponun kapısının önüne bıraktığını, faturayı da davacının talimatı ile davalının düzenleyip kendisine teslim ettiğini, bunu davacıya posta ile gönderdiğini beyan etmesine rağmen değişik tarihlerde hem davacının hem de davalı şirketin sigortalı çalışanı olup, fatura ve teslim tarihlerinde davacı çalışanı olduğu halde davalıdan elden teslim aldığı faturayı yanında çalıştığı davacıya posta ile göndermesi hayatın olağan akışına ters olduğundan beyanına itibar edilemeyeceği, davalının faturaya konu hizmetlere ilişkin herhangi bir yazılı sözleşmesi, fiyat konusunda yazılı bir anlaşması, gezi, eğlence, yemek ve araç tahsisine yönelik herhangi bir delili bulunmadığından 175.017,60. TL"lik faturanın ispatlanamadığı gerekçeleriyle davacının sözleşme ile verdiği gümrük müşavirliği hizmet bedeli olarak davalının kendi aleyhine delil niteliğinde olan ticari defterlerinde kayıtlı tutar olan 71.795,00. TL tutarında davalıdan alacaklı olduğu, bu bedele sözleşme ve yasa gereği KDV"nin de dahil edilmesi sonucunda davacının davalıdan 84.718,10. TL alacaklı olduğu bu miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. 
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4.340,09 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.