Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3751 Esas 2020/4530 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3751
Karar No: 2020/4530

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3751 Esas 2020/4530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasında verilen hükümde davalı-karşı davacı kadının tazminat miktarlarını temyiz ettiği karara ilişkin bir değerlendirme yapmıştır. Mahkeme, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin hükmü çerçevesinde daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdirinin gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme, tarafların ekonomik, sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yönelik saldırılar ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatler gibi faktörleri dikkate alarak, ilk derece mahkemesince yararına takdir edilen tazminat miktarının az olduğunu ifade etmiştir. Bu nedenle, temyiz edilen hükmün kaldırılmasına ve ilk derece mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri hakkında detaylı bir açıklama yapılmamıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/3751 E. , 2020/4530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple KALDIRILMASINA, ilk derece mahkeme kararının BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 06.10.2020 (Salı)