MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 24.06.2008-29.01.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, 29.01.2012 tarihinde işten haksız olarak çıkartıldığını, bütün haklarından vazgeçtiğine dair belge imzalaması durumunda işsizlik fonundan yararlanması için gerekli evrakların verileceğinin söylendiğini, iki vardiya halinde gündüz vardiyasında 08:00-20:00 gece vardiyasında 20:00-08:00 saatleri arasında çalıştığını, 15 günde bir vardiya değiştiğinde o gün 18 saat çalıştığını, ayda iki hafta tatili izninin bulunduğunu, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, son ücretinin ödenmediğini,yıllık izin kullanmadığı halde her sene sonunda yıllık izin belgelerine imza alındığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığını, başka şirkette çalışacağını belirttiğini, hafta tatillerinin düzenli olarak kullandığını, fazla mesaiye ilişkin beyanlarının yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının sebepleri bildirilmiş olmayan tüm temyiz itirazları ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/2. maddesinde “Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez.” hükmü yer almaktadır.

Somut olayda, mahkemece davacının toplam 1.395,66 TL alacak talebinin reddine karar verilmiştir. Bu durumda reddedilen toplam alacak 1.395,66 TL olduğundan, davalı lehine hükmedilmesi gereken vekalet ücreti, hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 440,00 TL iken 1.320,00 TL"ye hükmedilmesi isabetli olmamıştır. Ayrıca mahkemece davacı lehine kabul edilen alacak miktarına göre nisbi vekalet ücretinin belirlenmesi gerekli iken maktu 1.320,00 TL vekalet ücretine hükmedilmeside hatalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasından 12. ve 13. bentleri silinerek yerine “Davalı işveren kendini bir vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/2. maddesi gereğince hesaplanan 440,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Davacı kendini vekille temsil ettirmiş olduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre hesaplanan 1.751,27 TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin ve yazılarak hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 18.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.