Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3748 Esas 2020/4515 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3748
Karar No: 2020/4515

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3748 Esas 2020/4515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında verilen kararın temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. Davacı erkeğin tüm temyiz itirazları yersiz bulunurken, davalı kadının maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin olarak takdir edilen miktarın az olduğuna karar verilmiştir. Buna göre, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonucunda, bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Davacıya yüklenen harç tutarı belirtilmiş ve temyiz peşin harcının davalıya geri verilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu m.174/1 (maddi tazminat)
-Türk Medeni Kanunu m.174/2 (manevi tazminat)
-Türk Medeni Kanunu m.4 (hakkaniyet ilkesi)
-Türk Borçlar Kanunu m.50-51 (tazminat)

2. Hukuk Dairesi 2020/3748 E. , 2020/4515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 06.10.2020 (Salı)