Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/60 Esas 2017/468 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/60
Karar No: 2017/468
Karar Tarihi: 19.01.2017

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/60 Esas 2017/468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, eşinin önceki evliliğinden olan Nebahat ve Sebahat'ın kendi çocuklarıymış gibi tescil edildiğini ancak gerçek olmadığını iddia etmiş ve nesebinin tespitiyle nüfusundan çıkarılmasını talep etmiştir. Dosyada bulunan tescil belgesinde, Nebahat ve Sebahat'ın davacının hanesine Af Kanunu gereğince baba ve anne beyanı ile tescil edildiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davada Asliye Hukuk Mahkemesi görevli olup, Aile Mahkemesi'nin işin esasını inceleyerek karar vermesi doğru değildir. Sonuç olarak, hüküm BOZULMUŞTUR ve temyiz eden tarafın 15 gün içinde karar düzeltme talebinde bulunabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 1826 sayılı Af Kanunu: Bu kanun, Osmanlı İmparatorluğu'nda yer alan topluluklardan alınan askerlerin çocuklarına özgü bir kanun olup, çocukların nüfus kayıtlarının yapılmasını sağlamaktadır.
- HUMK'nun 428. maddesi: Bu madde, Yargıtay'ın vermiş olduğu kararların temyiz edilebilirliğini ve hükmün bozulabileceğini ifade etmektedir.
- HUMK

8. Hukuk Dairesi 2017/60 E. , 2017/468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Soybağının Reddi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, soybağının reddine karar verilmiş olup hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı, dava dilekçesinde, 1973 yılında ... ile evlenirken, ..."in önceki evliliğinden olma çocukları Nebahat ve Sebahat"ı kendi çocukları gibi tescil ettirdiğini, kendi çocukları olmayan Nebahat ve Sebahat"ın nesebinin tespiti ile nüfusundan çıkarılmasını istemiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyada bulunan tescil dayanak belgesine göre davalı Nebahat ve Sebahat"ın davacının hanesine 1826 sayılı Af Kanunu gereğince baba ... ve anne ... beyanı ile tescil edildiği anlaşılmaktadır. Bu halde dava, Af Kanunu gereğince yapılan tescile itiraz niteliğindedir. Af Kanununa göre yapılan tescillerden kaynaklanan davalarda Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir. Bu nedenle mahkemece davaya Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken Aile Mahkemesi tarafından işin esası incelenerek karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.