MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Tutuklulukta geçen sürelerin mahsubuna karar verilirken karar yerinde yanlış gösterilen kanun maddesinin TCK.’nın 63. Maddesi olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 493/1. maddesinde yer alan suçların öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın eylemlerinin 142/2-d. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/2. maddesinde tanımlanan konut dokunulmazlığını bozmak ve yakınma bulunduğu için 151/1. maddesine uygun mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından ve 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Müşteki ...’e yönelik işlenen suçlar yönünden yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİNE,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığına göre, sanık hakkındaki usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Müştekiler ..."e yönelik işlenen suçlar yönünden yapılan incelemede;
Sanığın, müştekinin balkon kapı camını kırıp, kapı iç üzerinde takılı bulunan anahtarı ele geçirerek haksız şekilde ele geçirdiği bu anahtarla kapıyı açıp eve girerek eylemi gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, bu eylemin 5237 sayılı TCK"nun 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeksizin aynı kanunun 142/1-b maddesi uyarınca uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usulv e yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 24.12.2003 tarihli karar ile 765 sayılı TCK 491/4, 81/2.maddeleri gereğince belirlenen 1 yıl 2 ay hapis cezasının sanığın temyizi nedeniyle bozma üzerine yapılan yargılamada 5237 sayılı TCK 142/1-b, 62.maddeleri gereğince cezanın 1 yıl 8 ay olarak belirlenerek sanğın sonuç ceza itibariyle kazanılmış hakkının gözetilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK 326/son fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı bulunduğundan; sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülerek, hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nun 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasında "1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" cümlesinden sonra gelmek üzere "CMUK"nun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı gözetilerek sanığın sonuç olarak 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün eleştiri dışında DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Müşteki ..."e yönelik işlenen suç yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay 10. Ceza Dairesi"nce yapılan bozmaya uyulması kararı verilmesi karşısında, bozma ilamının birinci sırasındaki "sanığın müşteki ..."ye yönelik aynı eylemi nedeniyle ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilme 09.09.2003 tarih, 2000/507 E., 2003/512 K. Sayılı ilamıyla mahkumiyet aldığını ve bu cezasını çektiğini, bunlara ilişkin mahkeme kararı ve müddetname fotokopisini dosya içeriğine sunması karşısında bu durumun adı geçen mahkemeden dosya getirtilmek suretiyle araştırılması yönündeki" ve ikinci sırasının (a) bendindeki "hükme dayanak yapılan 1202.2002 tarihli keşif tutanağının birinci sayfasının katip tarafından imzalanmaması" şeklinde bozma sebeplerinin yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden sanık hakkındaki hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.