MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
HÜKÜM :a) Sanığın yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2018 gün ve 2017/384 Esas, 2018/447 Karar
sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun esastan reddine dair; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 29/05/2019 gün ve 2018/3531 Esas,
2019/1247 Karar sayılı kararı

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 29.05.2019 gün ve 2018/3531 Esas, 2019/1247 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılan vekili tarafından CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık müdafii 31.07.2017 tarihinde temyiz talebinde bulunmuş ise de sanığın 11.11.2019 havale tarihli dilekçesi ile hükmün onaylanmasına dair talebinin temyiz hakkından feragat niteliğinde bulunması karşısında, sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 29.05.2019 gün ve 2018/3531 Esas, 2019/1247 Karar sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,

TUTUKLU

Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “dosyanın Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.