9. Ceza Dairesi 2020/8364 E. , 2020/1943 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : 1) Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/10/2016 tarih ve 2015/698 Esas, 2016/656 sayılı kararı ile atılı suçtan davanın reddi,
2)Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 14/12/2016 tarih ve 2016/186 Esas, 2016/193 sayılı Kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle temyiz edenin sıfatı, başvuru süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi:
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 gün ve 2014/118-2016/208 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve suçun TCK"nın topluma karşı suçlar bölümünde düzenlenmesi karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerektiği, bu bağlamda TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, değişik zamanlarda ve/veya farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği, zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün suç tarihi olduğu, bu itibarla hukuki kesinti oluşturan iddianame tarihinden evvel tüm eylemlerin teselsülün içerisinde değerlendirilmesi, iddianame tarihinden sonraki eylemlerin ise gerçek içtima hükümleri ve varsa kendi içinde teselsül hükümleri değerlendirilmek suretiyle karara bağlanması gerekeceği nazara alındığında, temyize konu dosya ile birlikte incelenen Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/67 Esas, 2015/407 Karar sayılı dosyası, Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/46 Esas, 2014/724 Karar sayılı dosyası ile Adana 16. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/75 Esas, 2016/442 Karar sayılı dosyalar arasında suç tarihi ve iddianame tarihleri gözetilerek bağlantı bulunduğu anlaşıldığından mümkünse davaların ilk iddianamenin tanzim edildiği Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi dosyasında birleştirilmesi, kesinleşmesi veya birleştirme olanağının ortadan kalkması durumunda ise asılları veya onaylı örneklerinin bu dosya arasına konulmasından sonra, zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının ve mükerrer dava olup olmadığının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde dosyalarda dinlenen tüm tanıkların yargılama aşamasındaki alınan beyanları üzerinde durularak, suçunun sübutu halinde sanığın hukuki kesinti bulunmayan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması nedeniyle TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinden eksik inceleme ve yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi"nin 14/12/2016 tarih ve 2016/186 Esas, 2016/193 sayılı hükmünün CMK"nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, CMK"nın 304/2-a maddesi uyarınca dosyanın Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.