Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16113 Esas 2014/12503 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat,
2- Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/2, 62, 63, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine, sanık ..."nın beraatine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılanlar vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyize gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin ceza miktarına, mahalli Cumhuriyet savcısının bilinçli taksir olduğuna ve sanık müdafinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sürücü belgesi bulunmayan sanık ... yönetimindeki otomobil ile olay günü gündüz vakti yerleşim yeri dışında, yol şerit çizgisi ve bir geliş bir gidiş olmak üzere bölünmemiş çift yönlü asfalt 7 metre genişliğindeki hafif virajlı ve hafif eğimli devlet yolunda seyir halindeyken, virajı geniş aldığından karşı şeritten gelen katılan ... yönetimindeki kamyonet ile katılanın şeridinde çarpışması sonucu 5 kişinin yaralanmasına ve 1988 doğumlu 9 aylık hamile 1 kişinin ölümüne neden olduğu olayda; asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, yaralanmanın niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, teşditin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesinde TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin, mahalli Cumhuriyet savcısının ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verild