MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme ve 6136 SKM
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanığın katılan ...’a karşı mala zarar verme suçu nedeniyle hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazının incelemesinde;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK.nun 50/5. maddesinde öngörülen düzenleme ile hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK.nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1 maddesi gereğince kesin olan hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz talebinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
B- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu ve katılan ...’a karşı hırsızlık suçu nedeniyle hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazının incelemesinde;
Sanığın eylemini gerçekleştirip katılana ait araç içerisinden 1 adet oto teyp başlığı, kumanda, 1 adet tornavida aldıktan sonra yakında park halinde bulunan bir başka araç içerisinde yakalandığının anlaşılması karşısında katılana yönelik eylemin tamamlandığı gözetilmeyerek TCK.’nın 35. Maddesinin uygulanarak hırsızlık suçuna kalkışmadan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından ve sanığın, park halindeki kilitli araç kapısının kapı camını kırmak suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı maddenin (e) bendi ile hüküm kurulması, sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
C- Müşteki ...’a yönelik hırsızlık suçu nedeniyle hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazının yapılan incelemesine gelince;
Sanığın müştekinin aracının kapı camını kırmak suretiyle işlediği mala zarar vermek suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın, park halindeki kilitli araç kapısının kapı camını kırmak suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı maddenin (e) bendi ile hüküm kurulması,
2- 13.11.2006 günlü tutanakta, sanığın müştekiye ait ... plakalı aracın içerisinde yakalandığı belirtildiği halde, sanık hakkında TCK.’nın 35. Maddesinin uygulanmaması,
3- Sanık hakkında hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum edilmesinin sonucu olarak 5237 sayılı TCK.’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına da karar verilirken 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından verilen yasaklamanın koşullu salıverilme tarihine kadar belirlenmesinin gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.