Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20798 Esas 2014/12478 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20798
Karar No: 2014/12478
Karar Tarihi: 22.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20798 Esas 2014/12478 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve TCK'nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkum olmuştur. Sanığın tam kusurlu olduğu tespit edildiği için temel ceza belirlenirken TCK'nın 22/4 ve 61. maddeleri de göz önünde bulundurularak ceza miktarı belirlendi. Ancak, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1-(g) bendindeki \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmaması kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle, sanık tarafından yapılan temyiz itirazları yerinde görüldü ve karar bozuldu. Ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğu için hüküm fıkrasındaki \"sanığın amaç ve saiki\" ibaresi çıkartılarak diğer hususlar aynen bırakılarak hüküm onandı. Kanun maddeleri: TCK madde 89/4, 50/1-a, 52/2-4, 22/4, 61/1-(g), CMUK madde 321, 322, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/20798 E. , 2014/12478 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olayın oluşumunda tam kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında temel ceza belirlenirken, TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler de gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarı, cezanın ertelenmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci paragrafındaki “sanığın amaç ve saiki “ibaresinin çıkartılarak hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.