Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı banka tarafından borçlular aleyhine kredi sözleşmesine dayanılarak genel haciz yolu ile icra takibine geçilmiş, itiraz üzerine takip durmuş, İzmir 4.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2008/483-587 sayılı ve 20.11.2008 tarihli kararı ile borçluların itirazlarının iptaline, takibin aynen devamına karar verilmiştir.
Alacaklı banka, asıl borçlu firma olan ......Koll. Şti. aleyhine, ipotek ve ticari işletme rehni miktarını düştükten sonra tahsilde tekerrür olmamak üzere 8.403.911,82.TL üzerinden takibe geçmiştir. Bir başka anlatımla bankanın toplam alacağı ipotek ve rehin bedelini aşmış ve borçlu şirketten ipotek ve rehin bedeli tutarını aşan kısım talep edilmiştir. Alacaklının takibe konu ettiği miktarlar itibariyle İİK.nun 45.maddesine aykırı bir yön bulunmadığı gibi, bankanın ipotek ve rehinle temin edilen miktar dışında da alacağı olduğu, İzmir 4.Asliye Ticaret Mahkemesinin itirazın iptali kararı ile tesbit edilmiştir.
İİK.nun 45.maddesi asıl borçlu için getirilmiş bir kural olup, kendi borcu için ipotek vermediği sürece kefiller hakkında uygulanmaz. BK.nun 487.maddesine göre kefil, borçlu ile beraber müteselsil kefil ve müşterek-müteselsil borçlu sıfatı ile veya bu gibi diğer bir sıfatla borcun ifasını deruhte etmiş ise; alacaklı, asıl borçluya müracaat ve rehinleri nakte çevirmeden evvel, kefil aleyhine icra takibi yapabilir. BK.nun açıklanan bu hükmüne ve dayanak kredi sözleşmelerine göre, kefil N.A.A.aleyhine tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla takip yapılmasında bir isabetsizlik yoktur. O halde mahkemece her iki borçlunun talebinin reddi gerekirken yazılı gerekçelerle takibin iptali yönünde hüküm tesisi doğru değildir.  
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23/09/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.