Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/15295 Esas 2020/5580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 10.08.2012 gününde verilen dilekçe ile mirasta denkleştirme talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 24.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava mirasta denkleştirme istemine ilişkindir.
Davacı vekili, tarafların kardeş olduğunu ortak murisleri ...’in yurt dışında çalıştığı sırada Türkiye’de ticari taksi almak isteğini ancak bunun resmi olarak gerçekleşmeyeceğini anlayınca davalı oğlu adına ticari taksinin alındığını, murisin 1994"te öldüğünü bu tarihten itibaren her yıl bir araya gelen tarafların bu konuyu görüştüğünü, davalının her seferinde davacıya ticari taksideki hakkını vereceğini söylediğini belirterek öncelikle ... plaka sayılı ticari taksinin gerçek değerinin terekeye iadesini aksi takdirde %25"ine isabet eden davacı payının davacıya ödenmesine talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde, tarafların 2011 yılında sözlü olarak miras taksim sözleşmesi yaptıklarını dava konusu ticari taksiye karşılık anneden kalan gayrimenkullerin bir kısmının davacının da içerisinde bulunduğu mirasçılara devredildiğini, buna ilişkin 14.09.2012 tarihli feragat sözleşmesinin yapıldığını, tenkise ilişkin 1 yıllık sürenin ise geçtiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemenin 27.11.2014 tarihli 4. duruşmada verdiği ara karar uyarınca davada taraf olmayan mirasçılar da davacı vekiline vekalet vermiş ve dosyaya sunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Mirasta denkleştirme mirasçıların murisin sağlığında muristen karşılıksız olarak aldığı mal ve kıymetlerin geri alınarak miras taksiminde tereke içerisinde yer almasıdır. TMK’nın 669. maddesi gereğince “Yasal mirasçılar, mirasbırakandan miras paylarına mahsuben elde ettikleri sağlararası karşılıksız kazandırmaları, denleştirmeyi sağlamak için terekeye geri vermekle birbirlerine karşı yükümlüdürler. Mirasbırakanın çeyiz veya kuruluş sermayesi vermek ya da bir malvarlığını devretmek veya borçtan kurtarmak ve benzerleri gibi karşılık almaksızın altsoyuna yapmış olduğu kazandırmalar, aksi mirasbırakan tarafından açıkça belirtilmiş olmadıkça denleştirmeye tabidir.” Altsoy dışındaki yasal mirasçılara yapılan kazandırmalarda ise miras payına mahsup edilmek üzere hareket edilmediği yönünde bir karine vardır. Bu karinenin aksinin davacı tarafından kanıtlanması gerekmektedir.
Murisin sağlığında karşılıksız olarak yaptığı kazanımı elde eden yasal mirasçılara karşı dava açılabilir.
Somut olaya gelince, murisin davalıya denkleştirmeye tabi kazandırmada bulunduğu davacı tarafından ispatlanamadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru değil ise de hüküm sonucu esas bakımından usul ve kanuna uygun olduğundan HUMK’nın 438/son maddesi gereğince hükmün gerekçesinin değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün gerekçesinin yukarıdaki şekilde DEĞİŞTİRİLEREK DÜZELTİLMİŞ bu gerekçe ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.