Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın el freninin frenleme etkisinin yeterli olmaması ve arka servis freninin, fren etkisi farkının %30 dan daha büyük olması nedeni ile araç muayenesi onaylanmayan idaresindeki kamyonu ile olay tarihinde patates yükleyerek meskun mahalde, iniş eğimli yolda patates sattığı sırada, aracın frenlerinin tutmaması nedeniyle duvara çarparak durduğu ve araç içindeki iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; sanığın frenlerin arızalı olduğunu ve trafiğe çıkmaya ehil olmadığını bilerek trafiğe çıkmak suretiyle bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabulünde isabetsizlik olmadığı ve TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedildiği anlaşılmış ise de;
Sanığa atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup, aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, mağdurların kollukta ve mahkemede sanıktan şikayetçi olmamaları karşısında, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.