Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/4842 Esas 2015/12092 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/4842
Karar No: 2015/12092
Karar Tarihi: 12.11.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/4842 Esas 2015/12092 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/4842 E.  ,  2015/12092 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, davalı ..."ın sürücüsü olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu yaya olan müvekkillerinin desteğinin öldüğünü açıklayıp, eş için 2.000,00 TL, desteğin çocukları için 1.500,00"er TL manevi tazminat ile ıslah ile artırılan toplam 38.043,62 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
    Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne dair kararın davalılarca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 2013/1543 Esas, 2013/19843 Karar sayılı ve 16.12.2013 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
    Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra cenaze ve defin giderleri için 307,50 TL, ... için manevi tazminat yönünden tahsilde tekerrür olmamak üzere takdiren 1.500,00 TL, 25.536,03 TL maddi tazminat, tahsilde tekerrür olmamak üzere davacılar ..., ..., ... ve ... için takdiren 1.250,00"şer TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
    1-Davacılar vekilinin manevi tazminat yönünden yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
    6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.893,60 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... için reddedilen manevi 500,00 TL, diğer davacılar için reddedilen 250,00"şer TL manevi tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazı ile davalı ... vekilinin yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
    Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davacılar vekilinin ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    Sonuç: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ve davalı ... vekilinin temyiz isteminin reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 527,30 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.654,38 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."nden alınmasına 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.