20. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/535 Karar No: 2012/413 Karar Tarihi: 23.01.2012
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/535 Esas 2012/413 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı tarafın boşanma davası sırasında reddi hakim yoluna başvurmaya karar vermesi üzerine, Yargıtayca verilen kararda reddi hakim için ileri sürülen sebepler temyiz sebebi olarak kabul edilmedi. Mahkeme, bu nedenle davacının itirazlarının reddedilmesine karar vererek hükmün onaylanmasına karar verdi. Kararda bahsi geçen kanun maddesi H.Y.Y.'nın 36. maddesidir. Bu madde, hakimlerin reddi hakkındaki kuralları düzenlemektedir.
20. Hukuk Dairesi 2012/535 E. , 2012/413 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen boşanma davası sırasında davacı taraf vekili 11.11.2011 günlü dilekçesiyle reddi hakim yoluna başvurmuştur. Bu konuda verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Hakimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.Y.Y.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 23.01.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.