MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2007/72-2011/550
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı dava dilekçesinde özetle; davalı işverene ait işyerinde 18.12.2002 tarihinde tezgâhtar olarak çalışmaya başladığını, 16.11.2006 tarihine kadar aralıksız çalıştığını davalının kendisine herhangi yazılı sözlü uyarı yapmadan işine son verdiğini işvereni sigortalarını da tam bildirmediğini bununla ilgili davada açtığını, davalıdan işçilik alacaklarını talep ettiğini ancak verilmediğini, çalıştığı son ay net 660 TL ücret aldığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkilinin işyerinin örgü ürünleri satış mağazası olduğunu müvekkili işyerinde çalışan M.. A.. ve kardeşinin arkadaşı olan davacının yaklaşık 1,5 yıl kadar önce davalının işyerine gelerek davalıya ben iyi örgü örüyorum, örgü işi olan müşterileriniz memnun kalır sizin de örgü ürünleri satışınız artar demesi üzerine davacının işyerine gelip gitmeye başladığını, işyerine gelen müşterilerle anlaşıp onlara kazak, hırka benzeri örüp müşterilere verdiği bazen de müşterilerin ördüğü bu tür örgüleri diğer müşterilere satıp kar aldığını, bu faaliyetinin Kasım/2006 yılına kadar sürdüğünü, davacının müvekkilinin firmalara alışverişe gittiğinde davalının eşine telefon edip eşinin işyerinde olmadığını bir bayanla çıktığını söylediğini, müvekkilinin 3 ay rahatsızlığında da işyerinin kendisinin olduğunu yaydığını, bazı müşterilere kötü davrandığını, dedikodu çıkardığını, müvekkilinin çalışanları M.. ve M.."nin işten ayrılınca davacının da işyerine artık gitmediğini, ayrılırken de 8-10 çanta malzeme götürdüğünü, davacının müvekkilinin işyerinde hizmet akdiyle çalışmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflara arasında davacı işçinin fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri alacaklarına hak kazanıp kazanamadığı konularında uyuşmazlık vardır.

Davacı dava dilekçesinde çalışma düzeni ile ilgili açıklayıcı bir beyanda bulunmadan fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin tahsilini talep etmiştir. Davalı ise davacının kendi adına iş yaptığını, işyerine bazen 12.00’e geldiğini, aralarında iş ilişkisi olmadığını savunmuştur.
Mahkemece taraflar arasında görülen hizmet tespiti davasında dinlenen tanık beyanlarının hükme esas alındığı anlaşılmakta ise de bu beyanların davacının çalışma düzenini ortaya koymaktan uzak oldukları anlaşılmaktadır.
Mahkemece hükme esas alındığı anlaşılan bilirkişi raporunun denetime elverişli olmadığı, hesaplamanın hangi esaslara göre yapıldığı açık değildir.
Mahkemece, taraflardan tanıklarını bildirmeleri istenip bu tanıkları duruşmaya çağrılarak davacının çalışma düzeni ile ilgili ayrıntılı olarak beyanları alınıp; başka bir bilirkişiden denetime elverişli bir rapor aldırılarak davacının alacaklarının buna göre belirlenmesi gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmaya gerektirmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.