Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin 11/11/2014 tarihinde geçerli bir sebep olmadan feshedildiğini, davacının çalışma süresi içinde işyeri kurallarına uygun çalıştığını, fesih tarihinde davacının 2 aylık hamile olduğunu, tebliğ edilmiş yazılı bir fesih bildirimi bulunmadığını, davacının geçerli bir sebep gösterilmeksizin iş akdinin feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğinin tespiti ile davacının işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, çalışanların yararlanması için sosyal tesiste spor salonu olduğunu, çalışanların spor saatleri içinde bu salonu kullandıklarını, 18/10/2014 tarihinde spor saati olan 07:00 sıralarında davacının “kantin, yemekhanenin bulunduğu alana taşındı mola sırasında nasıl kantinden birşeyler alıp geri spora yetişeğiz” diye sorması üzerine davacının arkadaşı ...."nin “...."nin kankası o ...."ye alır” dediğini, davacının “madem bu kadar samimisin evine de çağır” dediğini, ......’ın bu sözü tasdik ettiğini, davacının daha da ileri giderek “kocanla da tanıştır bari” dediğini bunun üzerine .....’ın olaya müdahale ettiğini, “o kadar da değil” dediğini, bunun üzerine ... .....’in “eve de çağırırım tabi ama eşimin eli kırık evde raporlu dinleniyor” demesi üzerine davacının .....’e “eliyle mi iş görecek” dediğini, şirketin davacıdan yazılı savunma isteminde bulunduğunu, davacının savunma isteminin altına herhangi bir yazılı beyanda bulunmadığını, yalnızca savunma istemini tebliğ aldığını belirterek altını imzalamakla yetindiğini, davacının genel ahlak ve adap kurallarına aykırı olan davranışları sebebiyle iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamının ve tanık beyanlarının birlikte değerlendirilmesinden davalı tanığı ...’in davacıya isnat olunan söz ve fiilleri görmediği, bunlara bizzat şahit olmadığı, davalı şirketin yargılama süreci içerisinde iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanununun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 Sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25.maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir.
İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
Dosya içeriğine göre somut olayda, 11/11/2014 tarihli fesih bildirimi içeriği ve davalının savunmasından, 18/10/2014 tarihinde spor saati olan 07:00 sıralarında davacının “kantin, yemekhanenin bulunduğu alana taşındı mola sırasında nasıl kantinden birşeyler alıp geri spora yetişeğiz” diye sorması üzerine davacının arkadaşı ...."nin “...."nin kankası o ...."ye alır” dediği, davacının “madem bu kadar samimisin evine de çağır” dediği, ......’ın bu sözü tasdik ettiği, davacının daha da ileri giderek “kocanla da tanıştır bari” dediği, bunun üzerine ......’ın olaya müdahale ettiğini, “o kadar da değil” dediği, bunun üzerine .....’in “eve de çağırırım tabi ama eşimin eli kırık evde raporlu dinleniyor” demesi üzerine davacının ...."e “eliyle mi iş görecek” dediği, davalı işverenin, ahlak ve iyiniyet kurallarını ihlal eden bu davranışı nedeniyle davacıdan yazılı savunma isteminde bulunduğu, davacının savunma yapmadığı ve sözü edilen yazılı fesih bildirimi ile kıdem ve ihbar tazminatları ödenmek üzere geçerli nedenle davacının iş akdinin feshine karar verildiği anlaşılmaktadır. Buna göre, her ne kadar, davacının eyleminin ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırı olduğu gerekçesiyle savunması talep edilip iş akdi feshedilmiş ise de; iş akdinin geçerli nedenle feshedildiği fesih bildirimi ile sabit olup feshin biçimsel koşullarına da uyulduğu görülmektedir.
O halde, davacının fesih bildiriminde belirtilen eyleminin sabit olup olmadığı ve geçerli nedenle feshe dayanak oluşturup oluşturmayacağı tartışılmalıdır.
Dosyadan, davalı işverenin olayı öğrenmesi üzerine, olayın tarafı olan işyeri çalışanı ..... ile bu olaya tanıklık eden ......’nun 10/11/2014 tarihinde yazılı beyanlarını aldığı anlaşılmaktadır. Bu beyanların incelenmesinden, gerek ..... gerekse ......’nun yukarıda belirtilen yazılı fesih bildirimi içeriğini aynen doğruladıkları, beyanlarının birbiriyle de uyumlu olduğu görülmektedir. O halde, davacı fesih öncesi savunma yapıp aksini de iddia etmediğine göre olay günü davacının, işyeri çalışanı .....’i küçük düşürecek şekilde ve ahlak kurallarına aykırı bir biçimde .....’in eşini kastederek “eliyle mi iş görecek” dediği dosya kapsamına göre sabittir.
Yukarıda da belirtildiği üzere, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir. Somut olayda da, davacının olayın tarafı olan ..... ve olaya tanıklık eden ......’nun yazılı beyanları ile ahlaka aykırı eylemi sabit olup eylemin işyerinde olumsuzluklara yol açacağı ve davalıdan iş ilişkisinin sürdürülmesinin beklenemeyeceği açıktır. Mahkemece geçerli fesih nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Davanın REDDİNE,
3-Alınması gereken 29,20 TL karar harcından peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 4.00 TL harcın davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
4-Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı tarafça yapılan Yargıtay’a geliş-dönüş dahil toplam 109,80 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,

6-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’e göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
7-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
8- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 14/04/2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.