Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/860 Esas 2014/4746 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İZMİR 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/12/2011
NUMARASI : 2010/373-2011/901
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı dava dilekçesinde özetle; davalı nezdinde güvenlik görevlisi olarak 1996 yılından itibaren çalışmaya başladığını, iş akdinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, işyeri K.. Turizm Yatırımları San ve Tic. Ltd. Şti’ye ait iken ortakları aynı olan davalı şirketin kurularak aynı işyerinde faaliyete geçtiğini, kendisinin 02.04.2010 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, sigorta bildirimlerinin eksik olduğunu, davalı işyerinde haftanın her günü 21.00-10.00, 11.00 saatleri arasında çalıştığını, işyerinde yatıp kalktığını, Cumartesi, Pazar ve genel tatil günlerinde sürekli olarak çalıştığını, hiç izin kullanmadığını, 2006 Yılında haftada 100 TL, 2007 yılında haftada 125 TL, 2008 Yılında haftada 150 TL, 2009 Yılından itibaren ise haftada 200 TL karşılığı çalıştığını, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve karşılığı olan ücretlerin de ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, dini ve milli bayram ücretleri alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren savunmasında özetle; davacının işletmede bekçi olarak çalışmakta iken 07.07.2005 Yılında iş arkadaşı H.. Ö..’ı bıçakla yaraladığını, olay sonrası işyerinden kaçtığını ve bir daha gelmediğini, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının aldığı ücret seviyesi ve davacının davalı tarafa ait işyerindeki çalışma süreleri konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İzmir 7. İş Mahkemesi’nin 2010/371 esas sayılı dosyası ile davacının bu davanın davalısı ve Sosyal Güvenlik Kurumu aleyhine açmış olduğu hizmet tespiti davasının bulunduğu anlaşılmakla İzmir 7. İş Mahkemesi’nin 2010/371 Esas sayılı dosyasında belirlenen ücret seviyesi ve hizmet süresine göre davacının alacaklarının tespiti gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.