MAHKEMESİ : Adana 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2013
NUMARASI : 2012/685-2013/604

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 08.01.2011 tarihinde davacının yolcu olarak bulunduğu sırada meydana gelen kazada davacının yaralandığı ve kalıcı maluliyetine neden olduğu belirterek davacının kalıcı maluliyet nedeniyle 2.000,00 TL maddi tazminatının kaza tarihinden, aksi halde davalı şirkete müracaat tarihini müteakip 8.iş günü bitiminden başlayarak işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini istemiştir. Davacı vekili; 07.11.2013 tarihinde taleplerini 106.133,82 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, 16.04.2012 tarihinde davacıya 93.886,18 TL ödeme yapıldığını, sigorta şirketinin sorumluluğunu yerine getirdiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 106.113,82 TL maluliyet nedeniyle maddi tazminatın kaza tarihinde geçerli olan poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere temerrüt tarihi olan 16.04.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Yargılama sırasında davacının müracaatı ile alınan Adana Çukurova Dr. Aşkım Tüfekçi Devlet Baştabipliği Hastanesinden alınan, özürlü sağlık kurulu raporunda, davacının %15 maluliyetinin olduğu belirtilmiştir. Mahkemece, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Adli Tıp Anabilim Dalından alınan heyet raporunda ise, davacının yaralanmasının Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre %35 olduğu belirtilmiştir.
HGK"nun 17.06.2015 tarih ve 2013/17-2423 esas-2015/1661 karar sayılı ilamında belirtildiği gibi; her ne kadar tarih itibariyle yürürlükte bulunan Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü veya Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre rapor düzenlenmesi gerekli olduğu ve haricen alınan raporun hangi yönteme göre hesaplanarak maluliyet oranı belirlendiği belli değil ise de, alınan raporlar arasında açıkça çelişki bulunmaktadır.
Buna göre dosya kapsamındaki raporlar arasındaki bu çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesinden davacının maluliyetinin hangi oranda olduğuna ilişkin yeni bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz eden davalıya geri verilmesine 12.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.