Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10180 Esas 2019/2847 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10180
Karar No: 2019/2847
Karar Tarihi: 27.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10180 Esas 2019/2847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayında sanığın suçlu olduğunu kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, gerekçeli kararın doğrudan mernis adresine usulsüz tebliğ edilmiş olması nedeniyle, temyiz süresinin kabul edilebilir olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında da açıklamada bulunulmuş ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik ilamın suç tarihinde engel teşkil etmeyeceği ve cezanın da ertelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin bu kabulüne rağmen, daha önce hükümlü hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulandığına dair yasal olmayan gerekçeyle CMK'nın 231. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- CMK'nın 231. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/10180 E. , 2019/2847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın en son bildirdiği adresine tebligat çıkartılmaksızın doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine aykırı olacak şekilde gerekçeli kararın 24.04.2015 tarihinde usulsüz tebliğ edilmiş olması karşısında, temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında gözüken ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik olduğu ve suç tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmediği gibi hırsızlığa teşebbüs suçunun maddi, somut bir zarar ihtiva etmemesi nedeniyle giderilmesi gereken bir zararın bulunmadığı, bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşması nedeniyle cezasının da ertelendiğinin anlaşılması karşısında; mahkemenin bu kabulüne göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerekirken sanık hakkında daha önce uygulama yapıldığı şeklinde yasal olmayan gerekçe ile CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karara verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 27/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.