Esas No: 2021/17913
Karar No: 2022/6265
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/17913 Esas 2022/6265 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın orman alanında işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenerek 6831 sayılı Kanunun 114. maddesi uyarınca dolaylı zarar olan ağaçlandırma masraflarının hesaplandığı ve engel adli sicil kaydı bulunmayan sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebinde bulunduğu anlaşılmıştır. Ancak, sanığın hüküm kurulurken 6831 sayılı Kanunun 114. maddesine uyarınca ağaçlandırma gideri masrafları dikkate alınarak katılan kurumun maddi zararını gidermediği gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verilmiştir. Ayrıca, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan 6831 sayılı Kanunun 93/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istendiği belirtilmiştir. Sanık lehine hükümlerin uygulanması talebi de değerlendirilerek TCK’nun 50. maddesindeki hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi uygulamasının da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, katılan lehine hükmedilen vekalet ücretinin sanıklardan tahsiline karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6831 sayılı Orman Kanunu, madde 114
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, madde 226
- 6831 sayılı Orman Kanunu, madde 93/1
- Tür
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, erteleme
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Dosya kapsamı ve mahallinde yapılan keşif sonucu orman bilirkişisi tarafından düzenlenen rapordan sanığın orman alanında işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenerek 6831 sayılı Kanunun 114. maddesi uyarınca dolaylı zarar olan ağaçlandırma masraflarının hesaplandığı ve engel adli sicil kaydı bulunmayan sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebinde bulunduğu anlaşılmakla, sanık hakkında hüküm kurulurken 6831 sayılı Kanunun 114. maddesine uyarınca ağaçlandırma gideri masrafları dikkate alınarak katılan kurumun maddi zararını gidermediği gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verilmesi,
2-Sanık hakkında 6831 sayılı Kanunun 93/2. maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, sanığa 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 6831 sayılı Kanunun 93/1. maddesinden uygulama yapılması,
3-Sanığın, lehe hükümlerin uygulanması talebinin, TCK’nun 50. maddesindeki hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi uygulamasını da kapsadığı gözetilerek, CMK’nun 230/1-d maddesi uyarınca, bu hususta kanuni dayanakları da gösterilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
4-Katılan lehine hükmedilen vekalet ücretinin sanıktan tahsili yerine "sanıklardan" tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.