MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29/11/2016 tarih ve 2015/261 E. - 2016/370 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1409-2018/262 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Alper Apaydın tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2013/103862 numaralı “BEYMAHALL” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin 2013/51190, 2013/51196, 2014/05070, 2014/05071, 2013/51205, 2013/30953, 2014/05072, 2014/05073 numaralı markalarını mesnet göstererek yaptığı itiraz üzerine itirazın TPMK Markalar Dairesince reddedildiğini, bu ret kararına karşı yeniden inceleme talebi üzerine bu kez TPMK YİDK’nın 17.05.2015 tarih ve 2015-M-3587 sayılı kararı ile itirazın kabul edilip başvurunun reddedildiğini, oysa müvekkilinin “BEYMAHALL” markasının tescili için daha önce yaptığı 2012/22185 sayılı başvurusunun tesciline karar verildiğini, ancak marka danışmanının süresi içinde gerekli harçları yatırmaması nedeniyle tescilin gerçekleştirilemediğini, taraf markalarının 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki unsurlar açısından değerlendirildiğinde ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadıklarını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, başvurunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, derdestlik itirazlarının olduğunu, müvekkilinin “Mahall” seri markası altında “Mahall Ankara”, “Mahall İzmir”, “Mahall İstanbul”, “Mahalle./..Çukurambar” adlarıyla birçok ilde büyük inşaat projelerini TOKİ ve Özelleştirme İdaresi Başkanlığı işbirliğiyle geliştirmekte olduğunu, mesnet markalarının dışında "Mahall" kelimesinin ayırt edici unsur olarak kullanıldığı seri markalar kapsamında “Mahall İstanbul”, “Mahall Çukurambar”, “Mahall İzmir” ve “Mahall Halkapınar” markaları için başvuruda bulunduklarını, markaların benzer olduğunu ve iltibas ihtimalinin bulunduğunu, aynı seri içinde yahut birbirinin devamı olarak algılanacaklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, dava konusu marka başvurusu kapsamındaki emtialar ile davalı şirketin mesnet markaları kapsamındaki emtialar arasında aynılık veya benzerlik bulunduğu, dolayısıyla taraf markaları arısında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin olduğu ve bu durumda somut uyuşmazlığa 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi hükmünün uygulanma imkânının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.