Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/548 Esas 2014/4694 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : MANİSA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/10/2011
NUMARASI : 2010/748-2011/861
DAVA :Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı belediyede kadrolu işçi olarak çalıştığını, 2010 Yılında emekli olduğunu, çalıştığı süreye göre İş Yasaları ve Toplu İş Sözleşmeleri gereğince hak kazandığı yıllık ücretli izinlerini kullanmadığını belirterek yıllı izin alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının yıllık izin alacağı bulunmadığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 365 gün yıllık izin hakkının bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı, davalı belediyede 1982-2010 tarihleri arasında çalıştığını, 2010 Yılında emekli olduğunu, çalıştığı süreye göre iş yasaları ve toplu iş sözleşmeleri gereğince hak kazandığı yıllık ücretli izinlerini kullanmadığını, karşılığının da ödenmediğini iddia ederek yıllık izin alacağı talep etmiştir.
Davalı ise davacının yıllık izinlerini kullandığını, bir kısmını da kendi isteği ile kullanmadığını savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı belediye tarafından sunulan yıllık izin belgelerinden 1988,1994 ve 2006 Yıllarına ait belgeler dikkate alınmamış ve davacının 356 gün yıllık izin hakkı bulunduğu tespit edilerek yıllık ücretli izin alacağına hükmedilmiştir.
Davalı tarafından yukarıda belirtilen yıllara ait izin belgeleri, puantaj ve bordrolar dosyaya sunulmuş ve davacının 1998 Yılı iznini kullandığını, 1994 Yılına ait 30 günlük izninin 25 gününü kullandığını da belirtmiştir.
Davalı belediye bir kamu kurumu olup işçi çalıştırma ve çalışma usulleri kayıtlara dayalıdır. Nitekim davalı tarafından da 1998,1994 ve 2006 Yılları ile ilgili izin belgeleri, bordro ve puantajlar sunulmuştur.

Bu sebeplerle belirtilen yıllara ait belgelere karşı davacı işçiden diyecekleri sorulmadan, sunulan bordro ve puantaj kayıtlarına ilişkin banka kayıtları getirilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.