MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar ..., ... ve ... ve ... hakkında yaralama ve tehdit suçlarından, sanık ... hakkında yaralama suçundan, sanık ... hakkında hakaret, genel güvenliği tehlikeye sokma, mala zarar verme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik sanıkların itirazlarının itiraz merci olan İnebolu Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2014/492 Değişik İş sayılı kararı ile değerlendirilmiş olduğu anlaşılmakla; sanıklar ..., ... ve ... yönünden yapılan incelemede:
a) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...’a yönelik eylemleri nedeni ile kurulan hükümlerin ve sanık ... hakkında katılan ...’a ve müşteki ...’a yönelik eylemleri nedeni ile kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Sanıklar ..., ... ve ...’ın katılan ...’ın aracına zarar verdiğine yönelik ve sanık ...’ın müşteki ...’ın aracına zarar verdiğine yönelik dosya kapsamında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetlerine yeterli delil elde edilemediği anlaşılmakla, sanıklar hakkında şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, atılı mala zarar verme suçundan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
b) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...’a yönelik eylemleri nedeni ile kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suç tarihi itibariyle TCK’nın 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamında olmayıp, soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma işlemleri bu nedenle geçersiz olduğu anlaşılmakla; hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun, hüküm tarihinden sonra uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, sanıklar hakkında mala zarar verme suçlarından uzlaştırma işlemleri yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanıklar hakkında TCK’nun 62. maddesi uygulanırken hesaplanan 3 ay 10 günlük hapis cezalarının TCK’nun 49. maddesine göre kısa süreli hapis cezası olmalarına rağmen, hükümlerde hatalı olarak “5237 Sayılı TCK"nın 50/1. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan ceza kısa süreli hapis cezası olmadığından sanık hakkındaki 3 ay 10 gün hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine kanunen yer olmadığına” dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.