Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62, 52, 52/4, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olaydan 50 dakika sonra yapılan ölçümde 235 promil alkollü olduğu belirlenen sanığın, olay günü gece saat 01:50 sularında yağmurlu havada, aydınlatmanın olmadığı meskun mahalde, bölünmemiş, 2 yönlü, 8 metre genişliğindeki yüzeyi ıslak, asfalt kaplama, dik eğimli düz yolda idaresindeki otomobille seyir halindeyken, idaresindeki motosikletle karşı yönden gelen ve farları yanmayan motosikletin şerit ihlali yaparak çarpışmaları şeklinde gelişen ve motosiklet sürücüsünün ölümüyle sonuçlanan olayda, sanıktaki alkol derecesi itibariyle bilinçli taksirin yasal şartlarının gerçekleştiğinin gözetilmeyerek sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin süre tutum dilekçesinde belirttiği, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın ağırlığı" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4. maddesi ile 50/1-a maddesinin gösterilmemesi ve sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 50 ve 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
3- Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının, TCK"nın 52. maddesi uyarınca bir gün karşılığı 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi esnasında, netice cezanın 12.100 TL yerine, 13.100 TL olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “sanığın kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, hüküm fıkrasının 5. paragrafının çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.