Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13522 Esas 2022/7009 Karar Sayılı İlamı

5326 sayılı Kabahatler Kanunu’na aykırı davranmak eyleminden kabahatli ... hakkında, aynı Kanun'un 32. maddesi uyarınca 392,00 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair ... Kaymakamlığı İlçe Emniyet Müdürlüğünün 09/04/2020 tarihli ve 2020/123 sayılı idari yaptırım kararına karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin ... Sulh Ceza Hâkimliğinin 10/07/2020 tarihli ve 2020/1864 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 06.11.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.11.2020 tarihli ve KYB. 2020-100153 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; Hâkimlikçe aksi sabit oluncaya kadar geçerli idarî yaptırım karar tutanağının aksini ispata yeterli ve geçerli belge veya başkaca yasal bir delilin sunulmadığından bahisle itiraz edenin dilekçesinde ileri sürdüğü hususlar yerinde görülmediğinden başvurunun reddine karar verilmiş ise de, başvurucunun ekte sunmuş olduğu ... Valiliği İl Sağlık Müdürlüğünün 01/06/2020 tarihli yazı içeriğinden, muterizin nörolojik rahatsızlığından dolayı 23/03/2020 tarihinde 112 acil çağrı merkezini arayarak ... Devlet Hastanesi Nöroloji polikliniğine gitmek istediğini ancak 65 yaş üstü olanlar için sokağa çıkma kısıtlaması olduğunu, kendi imkanlarıyla gelebileceğini ancak kendisine bu yönde izin verilmesini talep ettiğini, görevlilerce ambulans gönderilebileceğini ancak kendi imkanlarıyla gelmesi durumunda 112 acil çağrı merkezi ile görüşüldüğünün belirtilmesi durumunda cezai müeyyide uygulanmayacağının söylendiğinin anlaşıldığı, bunun üzerine muterizin 26/03/2020 tarihinde hastaneye gitmek üzere konutundan ayrılması üzerine anılan idari para cezasının uygulandığı nazara alındığında, başvurucunun hastaneye gitmek üzere sağlık gerekçesiyle ve bu durum karşısında idari yaptırıma maruz kalmayacağı inancıyla sokağa çıktığı, kabahate konu emre aykırı davranış kastı bulunmadığı gözetilmeden aksi sabit oluncaya kadar geçerliliği kabul edilen tutanağa mutlak üstünlük tanınarak yazılı şekilde başvurunun reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1593 sayılı Yasanın, salgın hastalıklarla mücadele ve genel sağlığın korunması amacıyla çıkarılması nedeniyle, Covid 19 pandemisi kapsamında alınan tedbirlerde öncelikle uygulanması gereken özel norm niteliğinde olduğu, dolayısıyla salgını önlemeye yönelik olarak Umumi Hıfzıssıhha Meclisi tarafından anılan Yasanın 27. maddesi uyarınca alınan geçici olarak sokağa çıkma kısıtlaması tedbirinin 1593 sayılı Yasanın 282. maddesinin ikinci kısmında yer alan “zorunluluk” kavramı içerisinde değerlendirilmesi ve bu kararlara aykırı hareket edenlerin de zorunluklara uymadıkları gerekçesiyle bu madde kapsamında yaptırımlara tabi tutulmaları gerektiği sabit ise de, muteriz hakkında, anılan tedbire uymadığı gerekçesi ile somut olay bakımından uygulanma imkanı bulunmayan 5326 sayılı Yasanın 32. maddesi uyarınca idari yaptırım kararı verildiği ve bu nedenle başvurunun kabul edilmesi gerektiği hususunda da kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceğinin takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.