MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, savunma, olayın intikal şekli, tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocukların onbeş yaşından küçük mağduru değişik tarihlerde hile ve tehditle farklı yerlere götürdüklerine ve fiil üzerinde hakimiyet kurmak suretiyle birlikte hareket edip cebir ve tehditle istismarda bulunduklarına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden çocuğun cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezaların 5237 sayılı TCK"nın 103/3, 103/4. maddeleriyle artırılması ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemlerine uyan aynı Kanunun 109/1, 109/3-f, 109/5 maddeleri yerine aynı Kanunun 109/2, 109/3-b, 109/3-f, 109/5 maddeleri gereğince mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükümler kurulurken TCK"nın 109/5 maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra TCK"nın 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu hapis cezasının 7 yıl 6 ay yerine 8 yıl belirlenmesi ve bu ceza miktarı üzerinden 31/2 ve 62. madde uyarınca indirim yapılarak 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 3 yıl 4 ay hapis cezalarına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Suça sürüklenen çocuklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükümler kurulurken haklarında 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen 5271 sayılı CMK"nın 226/1. maddesine göre ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması neticesinde savunma hakkının kısıtlanması, Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.