Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/1079 Esas 2019/2632 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Asıl ve birleşen davada davacı ... vekili Avukat ... ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 26/06/2007 ve 10/10/2007 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl ve birleşen davanın davalı Türkiye Elektrik Dağıtım AŞ (...) yönünden reddine, diğer davalılar yönünden kısmen kabulüne dair verilen 30/04/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Asıl ve birleşen dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Yargı Harçları, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nda düzenlenmiştir. Buna göre, yargı işlemlerinden (1) sayılı Tarife"de yazılı olanlar harca tabidir. Hüküm tarihinde geçerli bulunan (1) sayılı Tarife uyarınca; karar ve ilam harcı, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden "Binde 68,31" nispetinde alınır. Harç kamu düzenine ilişkin olup taraflarca ileri sürülmese de resen gözetilir.
Karar ve ilam harcı hüküm altına alınan miktar üzerinden belirlenir. Bu nedenle de, davanın kısmen kabulü durumunda; karar ve ilam harcı diğer yargılama giderleri ile birlikte değerlendirilemez. Mahkemece, kabul edilen miktara göre davalıların müşterek ve müteselsil bir biçimde harçtan sorumlu tutulmaması doğru olmamıştır. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 4. Bendine ""davalılar S.S.... ve ... Hafriyat
...k’tan"" sözcüklerinden sonra gelmek üzere ""müştereken ve müteselsilen"" sözcüklerinin eklenmesine, diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 07/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.