MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 03/05/2017 tarih ve 2014/80 E.-2017/348 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nce verilen 22/02/2018 tarih ve 2017/1034-2018/159 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
7035 sayılı Kanunun, 05.08.2017 tarihinde yürürlüğe giren 31. maddesi ile değişik 6100 sayılı HMK’nın 361. maddesi hükmüyle, bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilen temyizi kabil kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz kanun yoluna başvurulabileceği düzenlenmiştir. 7035 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi hükmüyle, 6100 sayılı Kanunun 361. maddesinde temyiz sürelerine ilişkin olarak yapılan değişikliklerin, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte ve sonrasında verilen kararlar hakkında uygulanacağı hüküm altına alınmış, anılan Kanunun 34. maddesi hükmünde ise Kanun hükümlerinin yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği düzenleme altına alınmış ve 05.08.2017 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe girmiştir. Bu durumda, temyizen incelenmesi istenilen 22.02.2018 tarihli Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı tebliğinden itibaren 2 hafta içinde temyiz kanun yoluna başvurulması gerekmektedir.
Yapılan açıklamalar ışığında somut olay incelendiğinde, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın mümeyyiz davacı vekiline usulüne uygun olarak 29.03.2018 tarihinde tebliğ edildiği, adı geçenin ise söz konusu kararı 2 haftalık yasal süre geçtikten sonra 16.04.2018 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmıştır. 6100 sayılı HMK’nın 366. maddesinin yaptığı yollamayla somut olaya uygulanması gereken aynı Kanunun 346/1. maddesi hükmüne göre, süresinde yapılmayan temyiz istemiyle ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraflar arasında görülen davadan dolayı İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 03.05.2017 gün, 2014/80 E. - 2017/348 K. sayılı ilamına karşı davacı vekilince yapılan istinaf başvurunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin 2017/1034 E. - 2018/159 K. sayılı kararına karşı davacı vekilince yapılan temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.