Bölge Adliye
Mahkemesi : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
No : 2019/2132-2020/537


İlk Derece
Mahkemesi : Mersin 1. İş Mahkemesi
No : 2017/426-2019/145

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı vekili 16.07.2019 tarihinde tebliğ edilen ilk derece mahkemesi kararına karşı süresinde ibraz ettiği süre tutum dilekçesi ile istinaf yoluna başvurmuştur. Ancak istinaf nedenlerini belirtir dilekçesini 09.09.2019 tarihinde sunduğundan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince,başvuru (süretutum) dilekçesinde istinaf sebep ve gerekçeleri gösterilmediği gibi kararın tebliğinden sonra da süresi içinde gerekçeli istinaf dilekçesi sunulmadığı ve İlk Derece Mahkemesi kararında kamu düzenine aykırılık da bulunmadığı gerekçesi ile istinaf başvuru talebinin HMK"nun 342/3. ve 355. maddeleri uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
İstinaf Mahkemelerinin daha etkin ve nitelikli çalışmaları bakımından HMK’nın 342/2-e maddesinde istinaf dilekçelerinin istinaf nedenlerini içermesi zorunluluğu öngörülmüştür. Öte yandan süre tutum dilekçesinin verilmesinden ve akabinde gerekçeli kararın tebliğinden sonra, gerekçeli istinaf dilekçesinin de istinaf kanun yoluna başvuru için kanunda belirlenmiş süre içerisinde sunulması gerektiği şeklindeki yorum mahkemeye erişimi aşırı derece zorlaştırmamakta ya da imkansız hale getirmemektedir. Anayasa Mahkemesi’nin 29/04/2018 tarih 2017/29989 başvuru numaralı, 14/06/2018-30451 Resmi Gazete tarih ve sayılı kararı ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25/11/2020 tarih ve 2019/405 Esas, 2020/949 Karar sayılı kararı da aynı yöndedir.
Somut olayda, davacı tarafça İlk Derece Mahkemesinin gerekçeli kararının tebliğinden itibaren süresi içinde istinaf nedenlerini içeren gerekçeli istinaf dilekçesinin ibraz edilmediği anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun reddine dair kararında bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 27/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.