Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8375 Esas 2019/1608 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8375
Karar No: 2019/1608
Karar Tarihi: 19.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8375 Esas 2019/1608 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, vergi incelemesi için yapılan tebligata rağmen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, 213 sayılı Kanun'un 139/2. maddesi gereği, iş yerinde inceleme yapılamaması durumunda belirli istisnalar söz konusudur ve bu istisnaların varlığı önceden belirlenmeden iş yeri dışında inceleme yapılamaz. Mahkeme kararında, bu durumun göz ardı edildiği ve eksik inceleme sonucu mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Suç tarihi de yanlış yazıldığından kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri olarak; vergi incelemesine ilişkin tebligatın yapıldığı tarihten itibaren 15 gün içinde defter ve belgelerin ibrazıyla ilgili 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi, iş yeri dışında inceleme yapılabilmesi için belirli istisnaların varlığı gerektiği ve bunların önceden belirlenmesi gerektiği 213 sayılı Kanun'un 139/2. maddesi, hükümle birlikte uygulanabilecek koşullu salıverme hükümleri için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin bir kararıyla yeniden değerlendirilmesi gereken hükümler için de atıfta bulunulan 5320 sayılı Kanun'un 8/1

11. Ceza Dairesi 2017/8375 E. , 2019/1608 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin iş yerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesine ilişkin tebligatın 19.03.2009 tarihinde yapılmasına rağmen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinin iddia ve kabul olunması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Suç tarihinin, defter belge isteme yazısının tebliğ edildiği tarih olan 19.03.2009 tarihinden 15 gün sonrası olan 04.04.2009 tarihi olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına “2009” olarak yanlış yazılması,
3-Defter belge ibraz etmemek suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 213 sayılı yasanın 359/a-2. maddesi yerine 359/b-1. maddesi olarak gösterilmesi,
4-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.