Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2932 Esas 2020/4461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, mahkeme tarafından verilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından temyiz edildi. Kadın, lehine verilen tazminat miktarlarının yetersiz olduğunu iddia etti. Mahkeme kararının bozulmasına ve daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesine karar verildi. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de gözetildi.
Türk Medeni Kanunu m. 174/1: Maddi tazminatın miktarı, zararın niteliği, sebebi, tarafların kusur oranları ve diğer adalet ilkelerine göre takdir olunur.
Türk Medeni Kanunu m. 174/2: Manevi tazminatın miktarı, hâkimin takdirine bağlıdır; ancak, verilecek tazminatın aşırı olmaması esastır.
Türk Medeni Kanunu m. 4: Kanun, herhangi bir şekil veya isim altında gerçekleştirilen fiillerden doğan hukuki ilişkileri düzenlerken, hak ve adaletin gerçekleştirilmesini amaçlar.
Türk Borçlar Kanunu m. 50: Kişilik haklarının ihlal edilmesinden kaynaklanan zarar, diğer hukuki ilişkilerde olduğu gibi, kişinin zararını uygun bir şekilde tespit etmek ve bunu tazmin etmek esastır.
Türk Borçlar Kanunu m. 51: Manevi zararın tazmini, kişilik haklarının ihlalinden doğan zararlar için de söz konusu olan genel hükümlere göre belirlenir.