Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1151 Esas 2019/2532 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1151
Karar No: 2019/2532
Karar Tarihi: 27.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1151 Esas 2019/2532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

An Asliye Ceza Court summoned a defendant for theft, for stealing a TV, a laptop, a speaker, and a bag from the plaintiff's house. The TV was found on the defendant when he was caught by the police, and returned to the plaintiff, but the other items were not found during the investigation. However, the defendant's brother paid compensation for the remaining damage during the trial. The court applied Article 168/2-4 of the Turkish Penal Code (TCK) to the defendant and did not find any grounds for a retrial. The Constitutional Court's decision on the invalidity of Article 53(1)(b) of the TCK could potentially be taken into account during the execution stage of the sentence. The court upheld the initial ruling against the defendant's appeal.
The specific articles of the TCK used in this case are Article 168/2-4, which relates to the penalties for theft, and Article 53(1)(b), which was declared invalid by the Constitutional Court.

17. Ceza Dairesi 2018/1151 E. , 2019/2532 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Müştekinin evinden 1 adet LG marka TV ile kumandası, Samsung marka dizüstü bilgisayarı ve hoparlörü ve çantasının çalındığı, televizyonun sanığın yakalandığı sırada yanında bulunduğu ve polis tarafından müştekiye teslim edildiği, televizyonun iadesi konusunda sanığın iradesinin olmadığı, müştekiye ait diğer eşyaların ise soruşturma aşamasında bulunamadığı için teslim edilemediği ancak yargılama aşamasında kalan zararın sanığın kardeşi tarafından ödendiği sanık tarafından bu şekilde yapılan kısmi iadeye müştekinin rızasının olup olmadığı sorulmadan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/2-4. maddesinin uygulanması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.