MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın açılmamış sayılmasına dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalılar ...’in maliki ve sürücüsü, ... Türk Sigorta A.Ş.’nin zorunlu trafik sigortacısı olduğu araç ile davalılar ...’ın maliki, ...’ın sürücüsü, ... Sigorta A.Ş.’nin zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın karışmış oldukları trafik kazası sonucu müvekkiline ait oto korkuluklarının hasarlandığını belirtip, davalı ... Anonim Türk Sigorta A.Ş.’nin ödediği 2.576,00 TL’nin mahsubundan sonra kalan 2.576,44 TL’nin 20.12.2011 kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın H.M.K."nun 150. maddesi uyarınca 18/07/2019 tarihi itibariyle açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Davacı tarafça fazlaya dair haklar saklı tutulmadan 2.576,44 TL maddi tazminat talep edilmiş olup mahkemece davanın açılmamış sayılmasına hükmedildiğinden, hüküm davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 10/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.